Ιπτάμενα Όνειρα

Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Ιπτάμενα Όνειρα

...γιατί ένα όνειρο χωρίς φτερά είναι σαν ένα λουλούδι χωρίς πέταλα...

Αρχική σελίδα
about me

Περισσότερα…

Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα movie night ή αλλιώς dream night

Προβολή όλων

Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα

Από το Blogger

Εικόνες θέματος από sbayram

e-fivi: Με λένε E-fivi -περίπου... Στο μυαλό μου υπάρχει πάντα ένας καταιγισμός ιδεών, ονείρων και σκέψεων... Αγαπώ τα βιβλία, τις ταινίες, τη μουσικοί και τα περίεργα πράγματα... Εδώ είναι ο μικρός μου πλανήτης, ένα μέρος γεμάτο για όλα όσα υπάρχουν στο μυαλό μου. Εδώ είναι ένα μέρος για όλα τα όνειρα που δημιουργώ. Και τα όνειρα έχουν φτερά. Και μου δίνουν και εμένα φτερά. Οπότε εδώ είναι ένα μέρος για εμένα και τα όνειρα μου που πετάμε παρέα. Εδώ είναι ένα μέρος για όλους όσους θέλουν να πετάξουν παρέα με εμάς...

Επίσκεψη σε προφίλ

Menu🔻

σκέψεις ταξιδεύοντας με τις νότες book review ή αλλιώς dream review movie night ή αλλιώς dream night

ΕΓΓΡΑΦΗ

NEWSLETTER

Απλά ο χρόνος...

Ιανουαρίου 20221
Νοεμβρίου 20211
Οκτωβρίου 20211
Σεπτεμβρίου 20211
Ιανουαρίου 20214
Δεκεμβρίου 20204
Νοεμβρίου 20203
Οκτωβρίου 20205
Σεπτεμβρίου 20203
Αυγούστου 20204

Ιουλίου 20203
Ιουνίου 20205
Μαΐου 20209
Απριλίου 202014
Μαρτίου 202010

Εμφάνιση περισσότερων Εμφάνιση λιγότερων

Διαβάστε επίσης

Η ιστορία των εξηγήσεων...

- Ιανουαρίου 01, 2022

Καλή χρονιά! Πραγματικά εύχομαι αυτή η χρονιά να είναι -έστω και λίγο- καλύτερα από τις δύο προηγούμενες. Όμως και να μην είναι και να μην πάει όπως την περιμένουμε δεν πειράζει. Παντού υπάρχει μαγεία. Ακόμα και στις λύπες ακόμα και στις δυσκολίες ακόμη και στην ίδια την ασχήμια υπάρχει κρυμμένη ομορφιά. Γιατί τα πάντα είναι όμορφα αρκεί να τα κοιτάς από την σωστή γωνία -θα γράψω κάποτε ένα άρθρο για αυτό. Για σήμερα έχω μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία που ελπίζω να σας αρέσει. Που λέτε λοιπόν αυτή ή ιστορία είχε γραφτεί καμιά βδομάδα πριν, όταν έπρεπε και να ανέβει. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν πρόλαβα -έτσι λέμε τώρα τα βαριόμουνα να την ανεβάσω. Οπότε με μία βδομάδα καθυστέρηση ορίστε... Σε ένα όμορφο σπίτι, σε μια μικρή πόλη κάπου στον κόσμο, ζούσε κάποτε ένα αγόρι. Ένα αγόρι που ξεχείλιζε από ερωτήσεις και απορίες. Από τότε που έμαθε να μιλάει ρωτούσε συνέχεια για κάθε τι που έβλεπε. "Γιατί τα σύννεφα είναι λευκά;" "Γιατί υπάρχουν τα γατιά;&quo

Συνεχίστε την ανάγνωση

Η τέχνη των ονείρων

- Μαρτίου 30, 2020

Από όταν ήμουν μικρή αγαπούσα τις ιστορίες. Τα όμορφα παραμύθια που μου αφηγούταν η μαμά μου για να φάω ή να κοιμηθώ. Από όταν ήμουν μικρή αγαπούσα να ονειρεύομαι. Να κάθομαι και να φαντάζομαι έναν άλλο κόσμο, μια άλλη πραγματικότητα… Δεν ήταν ότι η δικιά μας πραγματικότητα δεν μου άρεσε απλά αυτό ήταν το παιχνίδι μου, η διασκέδαση μου... Καθώς όμως μεγάλωνα άρχισα να γράφω ό,τι ονειρευόμουνα, να φτιάχνω τις δικές μου ιστορίες, να ‘’εξελίσσω’’ δηλαδή αυτό μου το παιχνίδι. Επίσης άρχισα να περνάω όλο και περισσότερη ώρα με βιβλία, ταινίες, τραγούδια ή όπως μου αρέσει να τα αποκαλώ άρχισα να περνάω όλο και περισσότερη ώρα με ‘’όνειρα’’. Τελικά όμως τι σημαίνει το να γράφεις και να ονειρεύεσαι; Αυτή η σκέψη με απασχόλησε για αρκετό καιρό μέχρι να βρω την απάντηση που μου ταίριαζε γιατί σε ένα τέτοιο ερώτημα μάλλον δεν υπάρχει μόνο μία σωστή απάντηση… Προσπαθώντας όμως να βρω την δικιά μου ανέσυρα στο μυαλό μου όλες τις φορές που κοιτούσε από το παράθυρο και άφηνα το μυαλό μου να

Συνεχίστε την ανάγνωση

Φωτεινές Στιγμές

- Δεκεμβρίου 11, 2020

Κάπου, σε μια από τις χιλιάδες αποθήκες του μυαλού μας, υπάρχει ένα βάζο. Ένα βάζο γεμάτο στιγμές. Ένα βάζο γεμάτο στιγμές που λάμπουν. Ένα βάζο γεμάτο χριστουγεννιάτικες στιγμές… Η λάμψη που εκπέμπει αυτό το βάζο ταξιδεύει ως την ψυχή μας και την ζεσταίνει. Ταξιδεύει ως τα μάτια μας και τα φωτίζει! Και πάνω από όλα μας γεμίζει χαρά, ελπίδα, μια γλυκιά νοσταλγία για τα Χριστούγεννα που πέρασαν και μαζί μια τρελή ανυπομονησία για αυτά που έρχονται. Εγώ έχοντας ζήσει ελάχιστα χρόνια, έχω ζήσει και ελάχιστα Χριστούγεννα˙ μόλις 12! Οπότε το βάζο μου έχει ελάχιστες αναμνήσεις, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι λάμψεις τους δεν είναι αρκετά δυνατές για να με ζεστάνουν, για να με γεμίσουν γλυκιά νοσταλγία και τρελή ανυπομονησία. Αυτό δεν σημαίνει ότι εμένα δεν μου φαίνονται πάρα πολλά… Έχω χιλιάδες αναμνήσεις από αυτά τα λίγα Χριστούγεννα. Εξάλλου οι παιδικές αναμνήσεις δεν είναι αυτές που λάμπουν περισσότερο; ...Το αγαπημένο μου πράγμα στα Χριστούγεννα ήταν (και λίγο, πολύ ακόμα είναι)

Συνεχίστε την ανάγνωση