Ξέφυγε λίγη μαγεία


Καλή Πρωτομαγιά και καλό μήνα. Εύχομαι σε όλους σας να ονειρεύεστε να χαμογελάτε και να περνάτε καλά. Σιγά σιγά έρχεται το Καλοκαίρι, όμως ο τελευταίος μήνας της Άνοιξης είναι ο πιο χρωματιστός και ο πιο μαγικός. Είναι γεμάτος συναισθήματα, χαρά και αγάπη. Για να μπει λοιπόν καλά ο μήνας σας έχω εδώ ένα "όνειρο" μου. Ελπίζω να σας αρέσει. Καλή ανάγνωση!!!     
   
    Εκεί ήταν. Και είναι δηλαδή. Μέσα στη γη. Στο κέντρο της γης. Στην καρδιά της γης. Εκεί είναι. Η μαγεία. Η μαγεία που ζούσε και ζει στην καρδιά της γης. Από την αρχή του κόσμου ήταν εκεί. Ήταν εκεί και έδινε ζωή. Όταν μάλιστα ο κόσμος ακόμα δημιουργούνταν ξέφυγε από την γη μια στάλα, μια μικρή σταγονίτσα μαγείας… Τότε ο κόσμος μας ήταν άχρωμος, μουντός. Τότε οι άνθρωποι περιπλανιόντουσαν στους δρόμους έτσι απλά, χωρίς σκοπό. Τότε οι άνθρωποι δεν έκλαιγαν, δεν γελούσαν, δεν αγαπούσαν. Απλά υπήρχαν…
          Τότε κανείς δεν είχε προσέξει αυτή την μικρή σταγόνα μαγείας που την μετέφερε ο βοριάς και την ταξίδεψε πάνω από τα σύννεφα. Κανείς δεν πρόσεξε αυτή τη μικρή στάλα μαγείας που κατάφερε να κλέψει λίγη από την αγάπη του βοριά· γιατί βοριάς κρύβει πολύ αγάπη. Τόση αγάπη που δεν κατάλαβε ότι έδωσε λίγη και σε αυτή την σταγονίτσα μαγείας. Αυτή την σταγονίτσα που τελικά την άφησε κοντά στον ήλιο, να την φροντίσει αυτός.
          Ο ήλιος την ζέστανε και την κράτησε κοντά του. Την άφησε να παίξει στις αχτίδες του και να κοιμηθεί πάνω του. Την άφησε να εξερευνήσει κάθε σπιθαμή του και όταν στο τέλος αυτή έφυγε της χάρισε λίγο από το φως του. Αυτό το γυαλιστερό, όμορφο φως του.
          Και η στάλα έφυγε κουβαλώντας την αγάπη του βοριά και το φως του ήλιου. Και η στάλα περιπλανιότανε ψάχνοντας να βρει ίσως έναν καινούριο πλανήτη να ξαποστάσει ή ένα δέντρο να κοιμηθεί ανάμεσα στα δροσερά του φύλλα. Όμως δεν πρόλαβε να βρει τίποτα από αυτά γιατί μπλέχτηκε στις μαύρες πλεξίδες ενός κοριτσιού.
Το κορίτσι αρχικά δεν κατάλαβε πως μια στάλα μαγείας είχε μπλεχτεί στα μεταξένια της μαλλιά, όμως καθώς η στάλα προσπαθούσε να φύγει άρχισε να νιώθει μια ζεστασιά να την κυριεύει. Την ίδια ζεστασιά ένιωσε και η μικρή σταγόνα μαγείας, η οποία σταμάτησε να προσπαθεί να φύγει και αφέθηκε. Αφέθηκε να οδηγηθεί από μια αόρατη δύναμη μέσα στο κορίτσι στο εσωτερικό της καρδιάς του. Και εκεί, μέσα σε αυτήν την καρδιά άρχισε να μεγαλώνει, και να μεγαλώνει, και να μεγαλώνει, ώσπου κατέλαβε όλη την καρδιά του.
Εκεί λοιπόν μέσα στην καρδιά του βρήκε λίγη κρυμμένη αγάπη. Αγάπη που ήρθε και έδεσε με την αγάπη του βοριά και που μεγάλωσε με το φως. Μεγάλωσε και βγήκε από το κορίτσι. Μεγάλωσε και ποτίστηκε με μαγεία. Μεγάλωσε και πήρε μορφή. Έγινε χρώμα. Αυτό το χρώμα γέννησε και άλλα χρώματα κάθε ένα από τα οποία ήταν ένα συναίσθημα. Σε μια στιγμή ο κόσμος γέμισε άπειρες αποχρώσεις του κόκκινου του μπλε και του κίτρινου. Σε μια στιγμή ο κόσμος γέμισε άπειρες αποχρώσεις της λύπης της χαράς και της αγάπης. Σε μια στιγμή ο κόσμος έγινε πιο όμορφος…

ΤΕΛΟΣ!!!
e-fivi


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ιστορία των εξηγήσεων...

Η τέχνη των ονείρων

Όταν έφυγαν τα αγάλματα