Το καμένο πληκτρολόγιο



          Όταν γράφω στα τετράδια μου έχω την τάση να σκύβω πολύ πάνω στο χαρτί. Τόσο πολύ που καταλήγω να βλέπω μόνο την μύτη του στυλού μου. Να βλέπω μόνο το μελάνι να δημιουργεί γράμματα και λέξεις. Αυτή η εικόνα εμένα με σαγηνεύει, όμως όσο ωραίες και αν είναι οι χειρόγραφες σημειώσεις δεν μπορούν να συγκριθούν με την πληκτρολόγηση στον υπολογιστή.
          Νομίζω πως οι περισσότεροι από εσάς θα συμφωνήσετε πως έχει κάτι το μοναδικό. Για αρχή στον υπολογιστή γράφω πιο γρήγορα και μπορώ να διορθώνω πιο εύκολα ορθογραφικά, να προσθέτω και να αφαιρώ προτάσεις. Επίσης ενώ η γραφή σε χαρτί είναι λίγο επίπονη, η πληκτρολόγηση είναι ιδιαίτερα ξεκούραστη. Αυτά είναι τα προφανή, τα αυτονόητα, όμως υπάρχουν και πολλά άλλα πράγματα που μου αρέσουν στην πληκτρολόγηση.
          Γράφοντας μια ιστορία οι σκέψεις, οι ιδέες και οι λέξεις ξεπηδούν από το μυαλό μου με ταχύτητα φωτός, τόσο γρήγορα που δεν μπορώ να τις προλάβω. Νιώθω να ξεχειλίζουν από όλο μου το σώμα και κυρίως από τα δάχτυλα μου. Τα δάχτυλα μου που τρέχουν από το ένα πλήκτρο στο άλλο ανεξάρτητα από το μυαλό μου. Τα δάχτυλα μου τα οποία έχω σταματήσω να διατάζω εγώ και έχουν βρει νέο αφέντη: την φαντασία. Αυτή η φαντασία είναι που κάνει τις κινήσεις μου αστραπιαίες, τόσο αστραπιαίες που νιώθω τα δάχτυλα μου να καίγονται και έχω την αίσθηση ότι από στιγμή σε στιγμή θα πάρει φωτιά το πληκτρολόγιο και θα εκραγεί. Το πιστεύω τόσο πολύ αυτό που καταλήγω όταν σκέφτομαι το πληκτρολόγιο του υπολογιστή μου να μην το σκέφτομαι όπως είναι, αλλά σαν ένα συνονθύλευμα καμένων κουμπιών και στάχτης.
          Και όμως, αν και αυτή η εικόνα δεν είναι ειδυλλιακή εμένα μου αρέσει. Μου αρέσει γιατί εκφράζει πλήρως την έμπνευση και τα συναισθήματα που δημιουργούνται κατά την διαδικασία της συγγραφής. Οι όμορφες στιγμές με τους ήρωες μου σε παράξενους κόσμους, σκοτεινά μπουντρούμια ή όμορφες γειτονιές ενώ στο βάθος ακούγεται το μελωδικά «ταπ ταπ» του πληκτρολογίου.

Εσείς γράφεται; Αν ναι πώς αισθάνεστε κατά την διάρκεια της συγγραφής; Μέχρι την επόμενη φορά εύχομαι να είστε καλά, να χαμογελάτε και να ονειρεύεστε.


e-fivi     

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ιστορία των εξηγήσεων...

Αγώνες Πείνας 2: Φωτιά - Σούζαν Κόλινς

Η τέχνη των ονείρων