Ο Ουίλιαμ Ουέντον και ο κλέφτης του λουριδίου
Γεια
σε όλους. Τι κάνετε; Ελπίζω να είστε καλά, να διαβάζετε, να ονειρεύεστε και να
χαμογελάτε. Εγώ μόλις χθες τέλειωσα το βιβλίο: «Ο Ουίλιαμ Ουέντον και ο
κλέφτης του λουριδίου» του Μπόμπι Πιρς.
Η ιστορία έχει ως πρωταγωνιστή τον
Ουίλιαμ Ουέντον ένα αγόρι που έχει την ικανότητα να σπάει μυστικούς κώδικες
καλύτερα από τον καθένα. Η οικογένεια του Ουίλιαμ μετακόμισε πριν από οκτώ
χρόνια από το Λονδίνο στην Νορβηγία και άλλαξε το όνομα της χωρίς όμως ο
Ουίλιαμ να ξέρει το γιατί. Όταν σπάει τον πιο δύσκολο κώδικα του κόσμου και
γίνεται μαθητευόμενος στο ινστιτούτο Μετά-ανθρώπινων ερευνών είναι
αποφασισμένος να μάθει την αλήθεια.
Το βιβλίο αυτό από την στιγμή που θα
το πάρεις στα χέρια σου θα σου είναι δύσκολο να το αφήσεις αφού οι σελίδες του
γυρνάνε πολύ γρήγορα χωρίς να σε αφήνουν ούτε στιγμή να βαρεθείς. Ίσως όμως
προς το τέλος του βιβλίου γυρνάνε υπερβολικά γρήγορα γεγονός που με δυσαρέστησε.
Επίσης δεν κατάφερα να πλησιάσω και να ταυτιστώ με τους ήρωες και τα προβλήματα
τους ενώ κατάφερα να πρόβλεψε αρκετά εύκολα κάποια πράγματα που θα προτιμούσα
να είναι πιο δυσδιάκριτα. Προσωπικά πιστεύω ότι ο συγγραφέας δεν εκμεταλλεύτηκε
όσο θα μπορούσε το καλό του ξεκίνημα ή μάλλον το εκμεταλλεύτηκε υπερβολικά κουράζοντας
έτσι τον αναγνώστη. Παρόλ' αυτά η ιστορία είναι ένα πολύ ευχάριστο και ελαφρύ
ανάγνωσμα με το οποίο θα μπορούσες να περάσεις πολύ όμορφα τις ώρες σου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου