Καλή χρονιά! Πραγματικά εύχομαι αυτή η χρονιά να είναι -έστω και λίγο- καλύτερα από τις δύο προηγούμενες. Όμως και να μην είναι και να μην πάει όπως την περιμένουμε δεν πειράζει. Παντού υπάρχει μαγεία. Ακόμα και στις λύπες ακόμα και στις δυσκολίες ακόμη και στην ίδια την ασχήμια υπάρχει κρυμμένη ομορφιά. Γιατί τα πάντα είναι όμορφα αρκεί να τα κοιτάς από την σωστή γωνία -θα γράψω κάποτε ένα άρθρο για αυτό.      Για σήμερα έχω μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία που ελπίζω να σας αρέσει. Που λέτε λοιπόν αυτή ή ιστορία είχε γραφτεί καμιά βδομάδα πριν, όταν έπρεπε και να ανέβει. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν πρόλαβα -έτσι λέμε τώρα τα βαριόμουνα να την ανεβάσω. Οπότε με μία βδομάδα καθυστέρηση ορίστε...        Σε ένα όμορφο σπίτι, σε μια μικρή πόλη κάπου στον κόσμο, ζούσε κάποτε ένα αγόρι. Ένα αγόρι που ξεχείλιζε από ερωτήσεις και απορίες. Από τότε που έμαθε να μιλάει ρωτούσε συνέχεια για κάθε τι που έβλεπε. "Γιατί τα σύννεφα είναι λευκά;" "Γιατί υπάρχουν τα γατιά;&quo