Μαγεία στην παραλία

   

    Και να που τώρα αποχαιρετήσαμε την άνοιξη και καλωσορίζουμε το καλοκαίρι. Για μένα το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή. Δεν έχω σχολείο και το πρωί κλείνομαι στο δωμάτιο μου διαβάζοντας και γράφοντας. Μετά πάω θάλασσα τρώω και βγαίνω με τις φίλες μου. Αλήθεια ποια είναι η πρώτη λέξη που σκέφτεστε όταν ακούτε: «Καλοκαίρι»; Πιθανότατα η λέξη: «Παραλία». Ίσως εκτός από τη  θάλασσα και την κατάλευκη αμμουδιά την «παραλία» να την έχετε συνδέσει και με κόσμο, πολύ κόσμο, όμως φέτος εξαιτίας του κορονοϊού θα είναι η χρονιά της ερημικής παραλίας. Εντάξει το παραδέχομαι πολλές φορές προτιμούμε μια οργανωμένη παραλία επειδή έχει περισσότερες ανέσεις όμως είναι πραγματικά υπέροχο να είσαι σε μια παραλία μόνο εσύ και η παρέα σου. Μπορείτε να γελάτε και να φωνάζετε όσο δυνατά θέλετε χωρίς να ενοχλείτε κανέναν και χωρίς κανείς να σας κοιτάει λες και είστε τρελοί. Φυσικά όμως οι ερημικές παραλίες είναι και μια υπέροχη ευκαιρία να μείνετε για λίγο μόνοι με τους εαυτούς σας.

          Καταρχάς αν ήμουν σε μια παραλία ολομόναχη το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να ρίξω μια ματιά τριγύρω. Θυμάστε όταν ήσασταν μικροί και εξερευνούσατε τα βράχια ψάχνοντας σπηλιές πειρατών ή όμορφες γοργόνες; Ε, λοιπόν γιατί δεν το κάνετε και τώρα; Γιατί δεν κάνετε μια μεγάλη βόλτα αφήνοντας την φαντασία σας να γίνει καράβι και να σας πάρει μακριά; Γιατί δεν γίνεστε και εσείς για λίγο πειρατής ή κυνηγός θησαυρών; Ειλικρινά το αίσθημα του να περπατάς ανάμεσα στα βράχια ψάχνοντας για λίγη μαγεία είναι μοναδικό… «Να εκεί είναι  κρυμμένος ένας θησαυρός με πολύτιμα πετράδια» ακούτε τον πεντάχρονο εαυτό σας να φωνάζει στην μαμά του πίσω από έναν αμμόλοφο. Ο τωρινός εαυτός σας γελά. «Τι αξιαγάπητο πιτσιρίκι που ήμουνα!» σκέφτεται χαρούμενος.

Έπειτα ο τωρινός σας εαυτός συνεχίζει την βόλτα του για ώρες και αφού κουράζεται βρίσκει ένα σημείο με μαλακή άμμο και ξαπλώνει. Κλείνει τα μάτια του. Νιώθει τις αχτίνες του ήλιου να του ζεσταίνουν το κορμί. Το σώμα του περνάει σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου και τότε… Τότε η ψυχή τολμά την μεγάλη απόδραση. Τότε η ψυχή αποδρά για μερικά λεπτά από το σώμα και το κοιτά από ψηλά. Είναι σχεδόν όσο ψηλά είναι και ο ήλιος. Η ψυχή σας νιώθει όμορφα γιατί μαζί με το σώμα έχει αφήσει πίσω και όλα τα προβλήματα της, όλες τις δυσκολίες. Έτσι περνάει λίγη ώρα, ώσπου αφού έχει χορτάσει τα παιχνίδια του ανέμου επιστρέφει πίσω στο σώμα σας…

Ο τωρινός σας εαυτός τεντώνεται και τρέχει με λαχτάρα προς τη θάλασσα. Μετά από τόση ώρα κάτω από τον ήλιο έχει κουραστεί και χρειάζεται λίγη δροσιά. Λίγη θαλασσινή δροσιά… Ένα σπλας ακούγεται και βρίσκεται στην αγκαλιά της θάλασσας. Ξεμακραίνει από την στεριά με απλωτές και μακροβούτια. Σε μια στιγμή βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του νερού. Ανοίγει τα μάτια του. Τον τσούζουν αλλά τι είναι λίγο τσούξιμο μπροστά σε έναν άλλο κόσμο. Μέσα στο νερό είναι σαν ο τωρινός σας εαυτός να πετά. Βλέπει τα ψάρια να τον προσπερνούν και νιώθει σαν να βγάζει και ο ίδιος λέπια. Μια υπέροχη νοσταλγία τον πιάνει. Μια νοσταλγία που φέρνει όνειρα· όνειρα γλυκά που ζωγραφίζουν ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του. Αφήνεται να τον παρασύρει το κύμα και εκεί μέσα στο νερό καταλαβαίνει ότι υπάρχει μαγεία. Υπάρχει ένα ψήγμα μαγείας σε κάθε χαμόγελο, σε κάθε ευχή. Υπάρχει ένα ψήγμα μαγείας σε κάθε στιγμή… Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι σε όλους και σε όλες. Να είστε καλά, να κάνετε μπάνια, να χαμογελάτε και να ονειρεύεστε.

e-fivi     


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ιστορία των εξηγήσεων...

Η τέχνη των ονείρων

Όταν έφυγαν τα αγάλματα