Μια ιδέα γεννιέται...

Καθημερινά το μυαλό μας έχει χιλιάδες ιδέες. Κάποιες είναι μικρές όπως το τι θα φάμε για μεσημεριανό ή τι θα κάνω στην εργασία μου, ενώ κάποιες άλλες είναι πραγματικά μεγάλες. Ο κόσμος μας είναι φτιαγμένος με ιδέες, ιδέες που τον χτίζουν και τον καταστρέφουν καθημερινά. Αλήθεια, ξέρατε πως πολλές ιδέες ζουν πολύ περισσότερο από τον ίδιο τον άνθρωπο; Για παράδειγμα η ιδέα του υπολογιστή. Η ιδέα του υπολογιστή στην αρχή ήταν απλά ένα σύστημα με πέτρες (στο σχήμα έμοιαζε με το τζένγκα) που σε βοηθούσε να κάνεις εύκολα μαθηματικές πράξεις. Κοιτάξτε όμως πόσο έχουμε εξελίξει αυτή την ιδέα και πόσο έχει ζήσει. Είναι μια ιδέα που έχει ζήσει πολλά περισσότερα χρόνια από τον άνθρωπο που την είχε…

          Κάποιοι βέβαια θα μπορούσαν να ισχυριστούν ό,τι όποιος εξελίσσει μια ιδέα που δεν είναι δικιά του είναι κλέφτης. Κατά την άποψη μου, η ιδέα δεν ανήκει σε κανέναν. Η ιδέα μάλλον είναι κάτι κοινό που ο καθένας  μπορεί να το  δουλέψει όπως θέλει, χωρίς περιορισμούς. Βέβαια οk, ας είμαστε ειλικρινείς σε κανέναν δεν αρέσει να του παίρνουν τις ιδέες, όμως δύο άτομα που είχαν την ίδια ιδέα μπορεί να φτιάξουν κάτι εντελώς διαφορετικό. Για παράδειγμα η ιδέα του Χάρι Πότερ: ένα αγόρι που φοιτά σε μια σχολή για μάγους. Αυτό είναι κάτι γενικό και ο καθένας μας θα μπορούσε να γράψει άπειρες εκδοχές του Χάρι Πότερ που να μοιάζουν ελάχιστα…   

          Τι γίνεται όμως με τις δικές σας ιδέες; Αλήθεια μόλις σας κατεβαίνει μια ιδέα την πραγματοποιείτε και μετά κάνετε όλες τις αλλαγές που θα θέλατε ή περιμένετε να σχηματιστεί πρώτα καλά, καλά στο μυαλό σας; Μήπως απλά την υλοποιείτε και τέλος, χωρίς καμιά αλλαγή; Αν ρωτάτε εμένα, εγώ την σημειώνω σε ένα τετράδιο και μετά την τροποποιώ όπως θέλω. Υπάρχουν φορές που το αποτέλεσμα είναι τελείως διαφορετικό από την αρχική ιδέα. Τις προάλλες για παράδειγμα μου ήρθε ξαφνικά να αλλάξω τελείως την πλοκή από ένα βιβλίο που σχεδιάζω να γράψω και το έκανα. Τώρα που το σκέφτομαι νομίζω ότι η ιδέα μας κάνει ό,τι θέλει αυτή, ενώ θα περίμενε κανείς να συμβαίνει το αντίθετο...

          Τώρα επιτρέψτε μου να σας πάω λίγο πιο πίσω, συγκεκριμένα επιτρέψτε μου να σας πάω την στιγμή που σας κατεβαίνει μια ιδέα. Μπορεί να σας έρθει όταν είστε με την παρέα σας και συζητάτε για κάτι άσχετο ή μήπως ξυπνάτε απότομα τα ξημερώματα με την ‘’τέλεια’’ ιδέα στο μυαλό σας; Εμένα τις περισσότερες φορές οι ιδέες μου έρχονται όταν είμαι μόνη και δεν κάνω τίποτα το συγκεκριμένο. Οι καλύτερες ιδέες μου έρχονται όταν περπατάω ή κάθομαι στην παραλία και απλά σταματάω να κατευθύνω τις σκέψεις και αφήνω το μυαλό μου ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει. Το αφήνω να αφουγκραστεί τον χώρο γύρω μου και να κάνει τρελούς συνειρμούς. Το αφήνω να ανακαλύψει στιγμές που χαράχτηκαν στην μνήμη μου, στιγμές που με στεναχωρήσαν και στιγμές που μου έκαναν εντύπωση. Και τότε είμαι σίγουρη ανάμεσα σε στιγμές και σε τρελούς συνειρμούς κρύβεται μια ιδέα που περιμένει να την  βρω…

 

Ελπίζω να σας άρεσε το post μου. Θα χαρώ πολύ αν μου γράψετε στα σχόλια και για τις δικές σας ιδέες. Μέχρι την επόμενη ανάρτηση να είστε καλά, να χαμογελάτε και να ονειρεύεστε.

e-fivi