Και δεν έμεινε κανένας

Κανένας δεν μπορεί να πει ότι η καραντίνα είναι μια ευχάριστη κατάσταση. Όμως κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι μέσα σε αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση υπάρχουν και θετικά στοιχεία. Για παράδειγμα άπλετος χρόνος για να διαβάζουμε βιβλία. Έτσι και εγώ αποφάσισα να εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία και διάβασα το: «Και δεν έμεινε κανένας» της Αγκάθα Κρίστι.

          Το θέμα του βιβλίου: Δέκα άνθρωποι. Και οι δέκα έχουν ένα ένοχο μυστικό. Και οι δέκα προσκαλούνται σε ένα μυστηριώδες νησί του οποίου ο ιδιοκτήτης καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Όταν όλοι φτάνουν ένας ένας αρχίζουν να πέφτουν νεκροί και συνειδητοποιούν ότι έχουν παγιδευτεί στο νησί με έναν δολοφόνο ανάμεσα τους…  

          Η άποψη μου: Ήταν ένα βιβλίο που ανταπεξήλθε πλήρως στις προσδοκίες μου. Το μυστήριο ήταν πολύ λιτό και η λύση πολύ απλή και λογική. Αυτά τα δύο γνωρίσματα του βιβλίου κάνουν τον αναγνώστη να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο καθώς δεν μπόρεσε να βρει τη λύση (τουλάχιστον εγώ αυτό έκανα). Οι χαρακτήρες επίσης είναι όλοι τους καλοδουλεμένοι και αληθοφανείς. Μάλιστα παρακολουθούμε πως η ψυχολογία τους αλλάζει όσο βρίσκονται στο νησί και προσπαθούν να επιβιώσουν. Γενικά ήταν ένα εξαιρετικό βιβλίο που αγάπησα και είμαι σίγουρη πως όλοι οι λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας θα το αγαπήσουν επίσης.
Η βαθμολογία μου είναι:4/5