Η μαγεία μιας βόλτας...

   Πλέον με την καραντίνα βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να γεμίζουν τους δρόμους των πόλεων, για να κάνουν μια βόλτα. Πλέον όταν βγαίνουμε δεν κοιτάμε τις βιτρίνες των μαγαζιών αλλά παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας. Καμιά φορά αν έχουμε βγει με κάποιο κοντινό μας πρόσωπο μιλάμε μαζί του και γελάμε η απλά αφήνουμε την σιωπή να μιλήσει για εμάς.

          Αυτές οι βόλτες είναι ένα ευχάριστο διάλλειμα από την καθημερινότητα. Είναι ένα ευχάριστο διάλλειμα από τις βόλτες στα μαγαζιά ή από το μέσα του σπιτιού μας. Αυτές οι βόλτες μας επιτρέπουν να αφήνουμε τις σκέψεις μας να μας παρασύρουν έστω και για μια στιγμή. Αφήνουν τις σκέψεις μας να βγουν για λίγο από το κεφάλι μας και να ανοίξουν δειλά, δειλά τα φτερά τους, να πετάξουν· να τις δούμε και εμείς.

          Αυτές οι βόλτες είναι κάτι το μαγικό, κάτι το πολύτιμο για όλους τους καλλιτέχνες, σαν ένα πανάκριβο κόσμημα. Είναι πολύτιμες γιατί από κάτι τέτοιες ‘’ήσυχες’’ βόλτες ένας καλλιτέχνης μπορεί να αντλήσει έμπνευση. Μπορεί να αντλήσει έμπνευση από ένα σκουπίδι που θα δει, από κάτι που θα ακούσει ή ακόμα και από τον ήχο των ίδιων του των βημάτων. Αυτές οι βόλτες είναι σημαντικές γιατί δεν κάνεις τίποτα· μόνο προχωράς και προχωράς… Και όταν δεν κάνεις τίποτα και μόνο προχωράς, τότε είναι σαν να ανοίγεις την πόρτα ενός χρυσού κλουβιού και να αφήνεις ένα πανέμορφο αηδόνι ελεύθερο, γιατί αυτό το αηδόνι είναι η φαντασία σου που θέλει να απελευθερωθεί…   

e-fivi