Ο ρυθμός της ζωής

  Ακούμε μουσική -ή τραγουδάμε- όταν κάνουμε ντουζ, όταν μαγειρεύουμε, όταν δουλεύουμε, όταν οδηγάμε, όταν είμαστε με την παρέα μας ή μόνοι μας, όταν είμαστε σε κάποιο καφέ, όταν συμμαζεύουμε, όταν ντυνόμαστε και ετοιμαζόμαστε... Ακούμε μουσική ακόμα και όταν πέφτουμε να κοιμηθούμε ή όταν ξυπνάμε. Η μουσική είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε πάντα.

        Αν το καλοσκεφτείτε η μουσική έπαιζε πάντα έναν σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Στην αρχαιότητα η μουσική ήταν από τα πιο σημαντικά μαθήματα, ενώ με το πέρασμα των χρόνων η μουσική φαίνεται να εμφανίζεται σε όλες τις σημαντικές στιγμές: αριστοκρατικές δεξιώσεις, λαϊκά γλέντια, εμβατήρια πολέμων, θρησκεία. Ό,τι και αν σκεφτείς, όπου και αν πας πάντα θα βρίσκεις κρυμμένη κάπου την μουσική. Πώς γίνεται όμως η μουσική να μας ακολουθεί παντού; Είναι η αγάπη που τρέφουμε για αυτήν ή μήπως υπάρχει και κάτι παραπάνω;

Ας αρχίσουμε από αυτό: «Γιατί την αγαπάμε;».

        Η μουσική, δεν είναι απλός ήχοι που κάποιος τους κόλλησε μαζί για να βγαίνει μία όμορφη μελωδία. Όχι είναι πολλά περισσότερα. Η μουσική είναι ένας κώδικας. Είναι ένας κώδικας κοινός σε όλους. Είναι ένας κώδικας που όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως ηλικίας, γλώσσας, θρησκείας μπορούν να καταλάβουν. Και όχι μόνο. Είναι ένας κώδικας που μπορεί να καταλάβει και η φύση. Είναι ένας τρόπος να επικοινωνούμε με την γη που μας γέννησε, με τα άλλα πλάσματα αυτού του πλανήτη και ίσως και με πλάσματα από άλλους πλανήτες.

        Και η φύση μπορεί να παράγει επίσης μουσική. Ο ήχος της βροχής, των αστραπών, του ανέμου, των ζώων όλα αυτά είναι μουσική. Υπάρχει και η μουσική που εμείς δεν μπορούμε να ακούσουμε αλλά μπορούμε να νιώσουμε. Δεν μπορούμε να ακούσουμε τον στεναγμό των φύλλων που πέφτουν το φθινόπωρο, αλλά μπορούμε αναλογιζόμενοι την ιδέα να τον νιώσουμε. Δεν μπορούμε να ακούσουμε ούτε το αγκομαχητό του σαλιγκαριού που κάνει κουβαλώντας το καβούκι του, όμως αναλογιζόμενοι την ιδέα μπορούμε να το νιώσουμε. Και όλοι αυτοί οι ήχοι γίνονται ένα, μια μελωδική ασυμφωνία που περιλαμβάνει ήχους όπως το άγριο μαρσάρισμα της μηχανής ως το γάργαρο νερό που κυλάει στα ποτάμια. Αυτό το ένα, αυτή η μελωδική ασυμφωνία, γίνεται πιο έντονη από ποτέ το Φθινόπωρο μια εποχή ιδανική για μεγάλους περιπάτους σε μονοπάτια καλυμμένα με κιτρινισμένα φύλλα που θρυψαλιάζονται κάτω από την σόλα του παπουτσιού σου. Μια εποχή ιδανική για να μείνεις στο σπίτι σου και να αφουγκραστείς τα λόγια του βοριά. Μια εποχή ιδανική για να παρατηρήσεις τον ρυθμό της βροχής. Μια εποχή ιδανική για να ακούσεις. Να περάσετε αυτόν τον όμορφο μήνα ακούγοντας τον ρυθμό της ζωής γιατί η μουσική είναι μια λέξη που υπάρχει χαραγμένη στην καρδιά όλων μας.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

e-fivi

 

Μη φύγετε! Περιμένετε. Αφήστε κάτω σχόλιο με το αγαπημένο σας τραγούδι. Το δικό μου -για να μην ζητάω μόνο αλλά και να δίνω- είναι το ‘‘lovely’’ της Billie Eilish που μπορείτε να το ακούσετε: εδώ!  

Σχόλια

  1. Πολύ όμορφες οι σκέψεις σου και αυτή τη φορά e-fivi , και έχεις απόλυτο δίκιο η μουσική βρίσκεται παντού . Βρίσκεται πάντα εκεί για να μας βάλει σε σκέψεις και να μας φτιάξει τη διάθεση . Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι το "fly me to the moon ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πάρα πολύ Μαριανσούλα μου. Χαίρομαι που σου άρεσε το post μου. Άκουσα το τραγούδι που μου πρότεινες και είναι πραγματικά πολύ ωραίο (έχεις τέλειο γούστο)❤❤❤

      Διαγραφή
    2. ❤️❤️❤️❤️❤️ Χαίρομαι που σου άρεσε 😊

      Διαγραφή
  2. La vie en rose ίσως να ήταν από τα πρώτα τραγούδια που άκουγες νεογέννητο...Παντα να χεις χρωματα κι μουσικές στη ζωή σου.❤💛💜

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφες σκέψεις. Στέλνω κι εγώ λοιπόν από τον βορρά ένα κομμάτι μουσικής ιδανικό για φθινοπωρινούς περίπατους σε μονοπάτια γεμάτα κιτρινισμένα φύλλα... Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ιστορία των εξηγήσεων...

Η τέχνη των ονείρων

Όταν έφυγαν τα αγάλματα