I still see you

 

        Γεια σε όλες και όλους. Τι κάνετε; Ελπίζω να είστε καλά, να ονειρεύεστε και να χαμογελάτε. Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για μια ταινία που είδα πριν από λίγες μέρες και… Δεν θα μάθετε έτσι εύκολα την άποψη μου πρέπει να διαβάσετε παρακάτω…

       

Η ταινία λέγεται “I still see you” και κυκλοφόρησε το 2018. Σκηνοθέτης ο Scott Speer, σεναριογράφος ο Jason Fuchs και πρωταγωνιστές η Bella Thorn και ο Richard Harmon. 

        Η ταινία διαδραματίζεται στο μέλλον όπου μετά το ‘‘συμβάν’’  -στο οποίο σκοτώθηκαν πολλοί άνθρωποι- εμφανίζονται τα απομεινάρια, δηλαδή σκιές ανθρώπων που έχουν πεθάνει αλλά ‘‘προβάλλονται’’ με σώμα στον δικό μας κόσμο, σαν ένα ολόγραμμα. Όταν η έφηβη Βερόνικα βρίσκει ένα καινούριο απομεινάρι που φέρεται διαφορετικά από τα υπόλοιπα αρχίζει να ανησυχεί για την ασφάλεια της οπότε προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό της απευθύνεται στον Κερκ έναν μυστηριώδη συμμαθητή της ο οποίος λέγεται πως έχει κόλλημα με τα απομεινάρια. Έτσι λοιπόν, προσπαθούν να ανακαλύψουν μαζί τι ακριβώς συμβαίνει και την αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτές τις ‘‘σκιές’’.

        Η ταινία εντάσσεται στην κατηγορία «θρίλερ» και απευθύνεται κυρίως σε εφηβικές ηλικίες. Πάντως έχω να δηλώσω πως σε κρατούσε, είχε σασπένς, δράση και ανατροπές. Κάτι που πρόσεξα -και αυτό σημαίνει πολλά- είναι το soundtrack, συνθέτης του οποίου είναι ο Bear McCreary. Η μουσική δεν ήταν απλά κάτι που υπήρχε στο backround. Όχι, έβγαινε από το φόντο και συμμετείχε στην δράση.  Ένα ακόμη στοιχείο που μου άρεσε ήταν πως άρχιζε με μια ιστορία, για να κατανοήσουμε τον κόσμο και μετά, σιγά, σιγά δίνονταν πληροφορίες που συμπλήρωναν την αρχική εικόνα που είχαμε πλάσει. Και αφού μίλησα για την αρχή πρέπει να πω ότι και το τέλος μου άρεσε πολύ. Δεν περίμενα η ιστορία να έχει τέτοια κατάληξη ενώ κάποια στιγμή με έπιασα να κρατάω την ανάσα μου. Γενικά η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ και την συστήνω σε όλους! Βέβαια για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι σίγουρη αν θα μου άρεσε τόσο πολύ αν την έβλεπα μεγαλύτερη, αλλά αυτό που κρατάμε πάντα είναι το τώρα…

e-fivi

Αν σας άρεσε αυτό το post διαβάστε επίσης:

Το πράσινο βιβλίο