Η ιστορία του φωτός

 

     
   
 Κάποιοι νομίζουν ότι γεννήθηκα μαζί με τον ήλιο. Βασικά όχι κάποιοι. Όλοι! Εξάλλου ακούγεται και λογικό: «Το φως γεννήθηκε μαζί με τον ήλιο» Και όμως. Είμαι το φως και σας διαβεβαιώνω ότι δεν γεννήθηκα μαζί με τον ήλιο. Γεννήθηκα πολύ αργότερα. Δεν υπήρχα όταν γεννήθηκαν οι δεινόσαυροι, ούτε όταν γεννήθηκαν οι άνθρωποι. Μπορεί να σας ακούγεται παράξενο όμως αυτό είναι η αλήθεια!

        Γεννήθηκα βασικά τον… Δεν θυμάμαι ποιον αιώνα, εξάλλου ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με το χρονολογικό σύστημα των ανθρώπων, μου φαινόταν -και μου φαίνεται- λάθος! Αυτό που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι όταν γεννήθηκα υπήρχαν οι άνθρωποι, ζούσαν σε σπίτια σε μικρές ή σε μεγάλες πόλεις και υπήρχαν και οι πόλεμοι…

        Μπορεί να μην το γνωρίζατε αλλά τα περισσότερα -αν όχι όλα- τα πράγματα γεννιούνται από ανάγκη. Τα παιδιά γεννιούνται από την ανάγκη των ανθρώπων για αναπαραγωγή, μία λύση γεννιέται από την ανάγκη ενός προβλήματος να απαντηθεί και ένα έργο τέχνης από την ανάγκη ενός καλλιτέχνη να εκφραστεί. Έτσι και εγώ λοιπόν γεννήθηκα από ανάγκη. Γεννήθηκα όταν εμφανίστηκε το σκοτάδι.

        Το σκοτάδι εμφανίστηκε στην γη μαζί με τους ανθρώπους και αναπτύχθηκε μαζί τους. Ήταν ένα μικρόβιο που υπήρχε από πάντα στις καρδιές τους και μεγάλωνε μέσα τους γενιά με γενιά. Μεγάλωνε και μεγάλωνε, μέχρι που είχε μεγαλώσει αρκετά ώστε να μπορεί να κάνει κακό. Να μπορεί να καταλάβει τους ανθρώπους και να τους καταστρέψει∙ να καταστραφούν μόνοι τους…  Κάπου εκεί λοιπόν γεννήθηκα και εγώ!

        Ενώ οι άνθρωποι πολεμούσαν μεταξύ τους, σκότωναν ο ένας τον άλλον, έκλεβε ο αδελφός από τον αδελφό, έσπαζαν όρκους ιερούς, με άλλα λόγια καταστρέφονταν, εμφανίστηκα εγώ… Εμφανίστηκα εγώ: ένα νέο μικρόβιο στις καρδιές τους, ένα μικρόβιο που θα πολεμούσε για αυτούς. Και γεννήθηκα ακριβώς δίπλα στο μικρόβιο του σκοταδιού. Και σιγά σιγά αναπτύχθηκα, μεγάλωσα και έγινα δυνατότερο από το σκοτάδι, έγινα ικανό να το νικήσω! Γιατί πάντα όταν ανάβουμε την λάμπα το σκοτάδι τα βάζει στα πόδια, γιατί όσο υπάρχω και ζω εγώ πάντα θα νικάω. Και ναι καμιά φορά το σκοτάδι είναι πιο δυνατό, θα φροντίσω όμως να γίνω ακόμα δυνατότερο και θα το νικήσω!!!

ΤΕΛΟΣ!!!

        Καλό μήνα λοιπόν και αν και η πρώτη βδομάδα του Νοεμβρίου δεν πήγε και πολύ καλά (αφού ξαναέγινε lockdown) τα πράγματα θα φτιάξουν, αυτό είναι σίγουρο… Εξάλλου ο κορονοϊός είναι μόνο ένα είδος σκοταδιού που αναπτύχθηκε πιο γρήγορα από το φως. Όμως το φως θα γίνει δυνατότερο και θα τον νικήσει γιατί το φως πάντα νικάει το σκοτάδι…

e-fivi


Αν σας άρεσε αυτό το post μπορείτε να διαβάσετε επίσης: 



Φαντασματάκια 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ιστορία των εξηγήσεων...

Η τέχνη των ονείρων

Όταν έφυγαν τα αγάλματα