Ένα δέντρο
Γεια σε όλους. Τι κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι καλά να χαλαρώνεται και να διασκεδάζεται. Σήμερα σας έχω κάτι ιδιαίτερο. Είναι ένα "όνειρο" που έγραψα και ελπίζω να σας αρέσει. Καλή ανάγνωση!!! Εδώ μεγάλωσα. Όλη μου την ζωή εδώ την πέρασα. Δεν έχω φύγει ποτέ από τούτη την αυλή· την αυλή του ορφανοτροφείου. «Και δεν θέλεις να ταξιδέψεις;» θα με ρωτούσε κάποιος. Τα δέντρα σαν εμένα δεν ταξιδεύουν, γιατί αυτό είμαι εγώ· ένα δέντρο. Μην νομίζετε όμως ότι δεν γνωρίζω τον κόσμο. Τον γνωρίζω μέσα από τις ιστορίες που μου ψιθυρίζουν οι άνεμοι, μέσα από τις ιστορίες που μου έλεγε εκείνο το παιδί. Εκείνο το παιδί στο ορφανοτροφείο. Εκείνο το παιδί που με έθρεψε με την αγάπη του, με τα γέλια του και με τα δάκρυα του. Μην με ρωτάτε να σας πω πως το λέγανε γιατί αλήθεια δεν ξέρω. Τα δέντρα δεν χρησιμοποιούν ονόματα καταλαβαίνουν τον άλλον από την ψυχή του. Και αυτό το παιδί είχε μια πραγματικά αγνή ψυχή. Μια ψυχή που κάθε απόγευμα όταν τέλειωνε το σχολείο ερχόταν και σκαρφάλω...